Ontvlambaarheidstest voor isolatie
Warringtonfire voert ontvlambaarheidstests uit voor thermische isolatie volgens BS 5803-4, evenals brandwerendheidstests volgens BS 476-1 en BS EN 13501-1.
Waarom moet ik mijn los gestorte thermische isolatie testen?
Los gestorte thermische isolatieproducten worden nu in grote hoeveelheden gebruikt binnen dakruimten. Ondanks hun isolerende voordelen zijn deze materialen zo uniek gestructureerd dat ze zonder deskundig testen een aanzienlijk risico voor de brandveiligheid kunnen vormen.
Het is een vereiste om de ontvlambaarheid en de weerstand tegen smeulen te testen van los gestorte warmte-isolatiematerialen bestemd voor plaatsing in schuine dakruimten in woningen.
Om de nodige classificatie te krijgen om isolatieproducten op de markt te brengen, moeten zij ook worden getest op brandbaarheid, warmteniveaus, vlamverspreiding en rookafgifte.
Testprocedure voor ontvlambaarheid van isolatie volgens BS 5803-4
Deel 4 van de BS 5803-norm beschrijft de de vereiste testprocedure voor ontvlambaarheid van de isolatie. De bepaling van de ontvlambaarheid en de weerstand tegen smeulen wordt uitgevoerd met behulp van ontvlambare en niet-vlambare ontstekingsbronnen.
Tijdens de ontvlambaarheidstest van de isolatie wordt het los gestorte thermische isolatiemateriaal gewogen in de monsterhouder (gespecificeerde bak) en wordt de ontstekingsbron vervolgens op het monster geplaatst. De test is klaar zodra de vlammen zijn opgehouden of de verbrandingszone zich op elke diepte uitstrekt tot binnen 25 mm van elk deel van het hout dat de monsterhouder omringt. Om een selectie van consistente resultaten te garanderen, worden tijdens dit proces vijf monsters getest.
Smeultest van de isolatie met een niet-vlammende ontstekingsbron
Als onderdeel van de BS 5803-4-norm moet het product ook worden getest op smeulweerstand.
Er wordt een hete roestvrijstalen cilinder in de monsterhouder geplaatst (gespecificeerde bak). Wanneer de temperatuur (gemeten met een thermokoppel) van de roestvrijstalen cilinder is afgekoeld tot 445°C, wordt de helft van het gewogen geconditioneerde monster in de monsterhouder rond de hete cilinder gegoten. Het thermokoppel wordt dan verwijderd en de rest van het monster wordt in de monsterhouder gegoten. Zodra er geen vlam of smeulbrand meer is of de verbrandingszone zich aan de oppervlakte verder dan 150 mm van het midden van de hete cilinder uitstrekt, kan de test worden beëindigd.
Om een dwarsdoorsnede van consistente resultaten te garanderen, worden tijdens dit proces opnieuw vijf monsters getest.
Zodra beide delen van de richtlijn zijn voltooid, zijn de criteria voor succesvolle naleving gebaseerd op de verbrandings- en verkolingsafstand.
Wat zijn isolatiematerialen?
Isolatiematerialen voor dakruimten worden gebruikt om de warmteoverdracht tussen objecten te verminderen.
Warmtestroom is een onvermijdelijk resultaat van contact tussen objecten van verschillende temperaturen; isolatiematerialen helpen de temperatuur van een gebouw consistent te houden; het kan geluidsoverlast verminderen en het gebouw energiezuiniger maken.
Vanuit het groene perspectief is er de laatste jaren veel op aangedrongen dat alle woningen voldoende worden geïsoleerd. Toch vormen deze materialen een aanzienlijk risico voor de brandveiligheid, tenzij ze correct getest zijn op brandwerendheid, ontvlambaarheid en om de effecten van smeulen te weerstaan.
